Gestrand in liefde

3 dagen geleden vertrok ik vanuit Kaikoura, om door twee Italiaanse meiden vergezeld te worden naar het Abel Tasman park. Zonder enige haast vertrokken we naar het noorden, om via de mooiste wegen (zowel verhard, als onverhard), een tussenstop te maken in een betoverend mooie baai. Genietend van het weer en de prachtige omgeving spraken we veel met de lokale bevolking. Onverhoopt werden we uitgenodigd om het nieuwe jaar met een Maori-familie in te luiden. Aangezien we toch niet echt een planning hadden, besloten we om op dit genereuze aanbod in te gaan.

Het bleek een van de betere beslissingen in ons leven te zijn geweest. Als familie werden we ontvangen in een warm liefdevol bad. Bijna letterlijk, gezien de betreffende familie vier dagen eerder een jacuzzi had aangeschaft. Tekenend voor de goedheid van de gastheer is dat de installateur van de jacuzzi al vier dagen bij de familie verbleef, terwijl deze al na 1 uur geïnstalleerd was.

Het was werkelijk hartverwarmend om op een dergelijke wijze ontvangen en behandeld te worden. Na een geweldige feestavond bleven we, verspreid door huis en tuin, overnachten om 's ochtends weer een voortreffelijk ontbijt voorgeschoteld te krijgen. Met het plan om morgen dan echt te vertrekken, keken we de auto nog even na. Na enig onderzoek bleek dat een relatief essentieel onderdeel van onze auto niet naar behoren werkte: de remmen. Gelukkig had onze gastheer ook verstand van auto's. Uiteindelijk komt het er op neer dat we nog twee dagen zullen doorbrengen bij deze fantastische familie. 

Met de nodige activiteiten in de nabije omgeving zullen we ons niet vervelen. Zulke fijne mensen om je heen, zorgen er voor dat je je extreem gelukkig kunt voelen zelfs als alles tegen lijkt te zitten. Eigenlijk ben ik best wel blij dat we hier 'noodgedwongen' nog een paar dagen blijven.